ولز یا وِیلز ‎ⁱ‎/ˈweɪlz/‎ (به انگلیسی: Wales، تلفظ: وِیْلْز؛ به ولزی: Cymru) کشوری عضو پادشاهی متحد است. مرکز ولز شهر کاردیف است. ولز در جنوب غربی جزیره بریتانیا واقع است و از سوی شرق با انگلستان هم‌مرز است. ولز در غرب رودخانه سورن (Severn) واقع شده‌است.

جمعیت ولز در حدود سه میلیون نفر است و به دو زبان انگلیسی و ولزی سخن می‌گویند.

برای خرید بلیط هواپیما با ارزانترین قیمت  بر روی لینک زیر کلیک کنید .

https://kishzoom.org

ولز زبان ویژه خود را دارد که از ریشه سلتی است. در سال ۱۴۸۵ هنری هفتم به عنوان اولین ولزی به پادشاهی انگلستان رسید. در دوران پسر او، هنری هشتم، در سال‌های ۱۵۳۵ و ۱۵۴۲، در پی چندین اقدام و قانون‌گذاری از سوی مجلس انگلستان، قوانین ولز در قانونی تحت عنوان «قوانین اتحاد (Acts of Union)» همان قوانین پادشاهی انگلستان شد. از آن زمان به بعد ۲۷ ولزی عضو مجلس انگلستان شدند. در قانونی دیگر مصوب سال ۱۹۶۷، بخشی از قوانین قدیم لغو شد که به موجب آن اساساً ولز دیگر را به‌عنوان یک نهاد مجزا از نظر قانونی (اما در داخل پادشاهی متحد) تعریف کرد. پس از این تاریخ نیز دولت و مجلس ولز تلاش‌هایی برای رسیدن به برخی از وجود قوانین مصوبه قبل از ۱۵۳۵ و ۱۵۴۲ انجام داده است.^[۱][۲][۳]

ولزی‌ها از ریشه هندواروپایی و زبان آن‌ها نیز از خانواده هندواروپایی است. نام ولز از واژه ژرمنی والها (Walha) آمده که خود آن نیز احتمالاً از نام قوم سلتی ولکی‌ها (Volcae) گرفته شده‌است. نام والونی در بلژیک، والاچیا در رومانی و والیس در سوئیس نیز از نام همین قوم گرفته شده‌است.

گرچه ولز با بقیه بریتانیای کبیر تاریخ مشترک سیاسی و اجتماعی تنگاتنگی دارد اما هویت فرهنگی جداگانه‌ای برای خود حفظ کرده‌است که بیشتر بر مبنای زبان شکل گرفته‌است. ولز رسماً دوزبانه است و زبان‌های ولزی و انگلیسی در سطحی برابر رسمیت دارند. بیش از ۵۸۰ هزار ولزی‌زبان در ولز زندگی می‌کنند که حدود ۲۰ درصد از جمعیت ولز را تشکیل می‌دهند.

با برگزاری یک همه‌پرسی در ۱۸ سپتامبر ۱۹۹۷ و رای شهروندان ولز به تشکیل یک مجمع ملی در این منطقه، در سال ۱۹۹۹ تونی بلر از اعطای خودمختاری به ولز حمایت کرد، در یکم ژوئیه ۱۹۹۹ مجمع ملی نیز در ولز گشایش یافت و نخستین حکومت خودگردان ولز پس از ۶۰۰ سال در این ناحیه به وجود آمد. در سال ۲۰۰۰، رودری مورگان به عنوان رئیس مجمع ملی ولز انتخاب شد.

از زمان آغاز به کار مجلس ملی ولز، تمایل برای آموزش زبان ولزی به کودکان این منطقه و احیاء فرهنگ ولزی رو به افزایش بوده‌است. با این وجود از میان جمعیت ولز تنها یک پنجم جمعیت قادر به تکلم زبان ولز هستند. سطح پایین‌تر قیمت مسکن و مواد غذایی در ولز، کم‌هزینه‌تر بودن تحصیلات دانشگاهی و همچنین رایگان بودن دارو از تفاوت‌های میان ولز و انگلستان است.

برای خرید بلیط هواپیما با ارزانترین قیمت  بر روی لینک زیر کلیک کنید .

https://kishzoom.org

تاریخچه ولز

ولز از دوران باستان زیستگاه مردم سلت بوده، رومی‌ها با حمله به بریتانیا از سده ۱ تا ۵ میلادی ولز را در اختیار خود داشتند. سپس آنگل‌ها، ساکسون‌ها و ژوت‌ها به جزیرهٔ بریتانیا یورش بردند ولی دستشان به ولز نرسید، در آغاز قرن ۸ میلادی قبایل گوناگون ولز با همسایگان شرقی خود آنگلوساکسون‌ها وارد جنگ شدند ولی ولزی‌ها که قبایل جنگجویی به‌شمار می‌آمدند قادر بودند حملهٔ دشمنان را خنثی کنند. در سال ۱۰۶۶ میلادی، ویلیام فاتح انگلستان را مقهور قدرت خود ساخت، ارتش نرماندی او در سال ۱۰۹۳ به ولز حمله برد و در آن را اشغال کرد. در سال ۱۲۸۲ انگلیس کاملاً ولز را به تصرف درآورد؛ و در سال ۱۲۸۴، اساسنامهٔ رودلان ^{Statute of Rhuddlan} حکومت انگلیس را بر ولز رسمی اعلام کرد.

در سال ۱۳۰۱ ادوارد اول ولز را به پسرش واگذار کرد، او بعداً به عنوان ادوارد دوم پادشاه انگلستان شد. در سال ۱۴۰۰ میلادی شاهزادهٔ ولز، اوون گلندوور (Owen Glendower) شورشی را علیه انگلیس رهبری کرد، او چهار سال بعد از قدرت جدا شد. هرچند در سال ۱۴۱۰ قیام او سرکوب شد. در سال ۱۴۸۵ هنری هفتم پادشاه انگلیس شد، او اولین ولزی بود که در تاریخ پادشاهی انگلیس به این سمت می‌رسید. پسر او، هنری هشتم انگلیس و ولز را به وسیلهٔ «قانون اتحاد» در سال ۱۵۳۶ به یکدیگر پیوند داد.

انقلاب صنعتی اقتصاد سنتی ولز را که مبتنی بر کشاورزی و چوپانی بود تهدید می‌کرد. در قرن بیستم، اقتصاد ولز بر پایهٔ تولید زغال‌سنگ بنا نهاده شد. پس از جنگ جهانی اول قیمت زغال سنگ افت و سقوط چشمگیری داشت، همین مسئله موجب کسادی اقتصاد و بیکاری گسترده در ولز شد. طی سال‌های اخیر تجدید حیات زبان و فرهنگ ولزی در میان مردم ولز، قدرت و هویت فرهنگ مردم ولز را اثبات کرده‌است. با برگزاری یک همه‌پرسی در ۱۸ سپتامبر ۱۹۹۷ و رای اتباع ولز به تشکیل یک مجمع ملی در این منطقه نخستین حکومت خودمختار ولز پس از ۶۰۰ سال در این ناحیه به وجود آمد. در سال ۲۰۰۰، رودری مورگان به عنوان رئیس مجمع ملی ولز انتخاب شد.

سیاست ولز

ولز کماکان فرایند قدرت‌سپاری ^Devolution از سوی حکومت مرکزی را طی می‌کند و چشم‌انداز استقلال کامل آن از بریتانیا مشخص نیست؛ گرچه به نظر هم نمی‌رسد که بیشتر مردم این کشور در شرایط کنونی خواستار استقلال باشند.

از سال ۱۹۹۹ که با تأیید مجلس عوام بریتانیا، مجلس شورای ملی ولز فعالیت خود را آغاز کرد، به تدریج روند واگذاری اختیارات از پارلمان در لندن به مجلس در کاردیف آغاز شد.

هم‌اینک لندن علاوه بر تعیین بودجه سالانه ولز، مسئولیت تصمیم‌گیری دربارهٔ مسائل ملی مانند سیاست خارجی، امنیت و دفاع را برعهده دارد و حق تصمیم‌گیری دربارهٔ مواردی مانند آموزش، بهداشت، و خدمات اجتماعی به مجلس کاردیف اعطاء شده، هرچند کاردیف کماکان حق قانونگذاری ندارد و مفاد قانونی جهت تأیید به شکل پیشنهاد به مجلس عوام ارائه می‌شوند.

از اقدامات مجلس ملی ولز طرحی منحصر به ولز، موسوم به «بازفعالی» ^React است که به کارفرماهایی که قصد استخدام کارمند جدید را دارند، بودجه‌ای اختصاص داده تا از طریق آن افراد بیکار شده را آموزش بدهند و جذب کنند.

صنعت گردشگری ولز

شش درصد از جمعیت ولز در صنعت گردشگری و صنایع مرتبط به کار اشتغال دارند. از سال‌ها پیش دولت این کشور با احداث ۵۰ زمین گلف استاندارد، دعوت از گلف‌بازان بین‌المللی و برگزاری تورنمنت‌های بین‌المللی به توسعه گردشگری گلف و جذب گردشگران ثروتمند گلف‌باز پرداخته‌است. دولت ولز قصد دارد با معرفی کلیساهای این کشور در کشورهای گوناگون جهان به ویژه کشورهای اروپایی، این کشور را به یک مقصد گردشگری مذهبی تبدیل کند که در این مسیر بر روی جذب گردشگر به کلیسای مشهور «سن وینفرد» برنامه‌ریزی شده‌است.^[۵]

این کلیسا که قدمتی در حدود ۶۰۰ سال دارد، هرساله ۳۰ تا ۷۰ هزار بازدیدکننده دارد.^[۶]

ورزش ولز

گری اسپید در دسامبر ۲۰۱۰ سرمربی تیم ملی فوتبال ولز شد. پیروزی ۴ بر یک تیم او در دیدار دوستانه با تیم ملی فوتبال نروژ در تاریخ ۱۲ نوامبر، سومین پیروزی پیاپی برای ولز بود. بسیاری از کارشناسان فوتبال امید داشتند که تیم ملی ولز با مربیگری گری اسپید، جایگاه و موقعیت بهتری در عرصه فوتبال جهان دست یابد و پنج پیروزی این تیم در دوران کوتاهی که اسپید هدایت ولز را به عهده گرفت، این خوشبینی را تشدید می‌کرد. اما گری اسپید روز یکشنبه، ۲۷ نوامبر ۲۰۱۱ در خانه‌اش در چستر خودکشی کرد.

رایان گیگز اسطوره تیم فوتبال منچستر یونایتد، یان راش اسطوره تیم فوتبال لیورپول و گرت بیل ستاره کنونی تیم فوتبال تاتنهام اهل کشور ولز هستند.

دوچرخه‌سواری مرداب از ورزش‌هایی است که در ولز انجام می‌شود و چهاردهمین دوره مسابقه‌های دوچرخه‌سواری مرداب در ژوئیه ۲۰۱۱ در ولز برگزار شد.

جو کلزاگی قهرمان مشتزنی میان‌وزن جهان از ولز جایزه بزرگ «بهترین شخصیت ورزشی» سال ۲۰۰۷ میلادی را از آن خود کرد.

برای خرید بلیط هواپیما با ارزانترین قیمت  بر روی لینک زیر کلیک کنید .

https://kishzoom.org

تیم ملی فوتبال ولز

تیم ملی فوتبال ولز نماینده کشور ولز در مسابقات بین‌المللی و اروپایی است که زیر نظر اتحادیه فوتبال ولز فعالیت می‌کند.

نخستین بازی رسمی این تیم در ۲۶ مارس ۱۸۷۶ میلادی در برابر تیم ملی فوتبال اسکاتلند برگزار شده‌است، تیم ملی ولز در ۲ ژوئیه ۱۹۱۰ عضو فیفا و ۱۸ آوریل ۱۹۵۴ به عضویت یوفا درآمده است.

تیم ملی ولز تاکنون فقط در جام جهانی فوتبال ۱۹۵۸ حضور داشته‌است و تا مرحله یک چهارم نهایی نیز صعود کرده‌است. این تیم جواز حضور در جام ملت‌های ۲۰۱۶ و جام ملت‌های ۲۰۲۰ را به‌دست‌آورده‌است. تیم ملی فوتبال ولز هم‌اکنون در رده‌بندی فیفا در رتبه ۱۷ جهان قرار دارد.

تیم ملی فوتبال ولز در ۵ ژوئن ۲۰۲۲ با پیروزی ۱–۰ بر تیم ملی فوتبال اکراین در بازی پلی آف جام جهانی راهی جام جهانی ۲۰۲۲ قطر شد.

ولز از جمله کشورهایی است که شاید کمتر نام آن را در خبرهای مربوط به گردشگری بشنوید، شاید کمتر کسی در ایران حتی فکر سفر به این کشور را کرده باشد. اما باید بدانیم که ناشناخته بودن یک کشور و یک منطقه دلیل قانع کننده‌ای برای عدم برخورداری آن از جاذبه‌های گردشگری نیست. سواحل صخره‌ای، کوه‌های زیبا و قلعه‌های بی‌شمار، ولز را به یک جاذبه گردشگری ایده‌آل در انگلستان تبدیل کرده است. در این مطلب از کیش زوم قرار است ولز انگلستان را تمام و کمال به شما معرفی کنیم.

ولز کجاست؟

اولین سوالی که ممکن است ذهن شما را درگیر کند این است که ولز کجاست. ولز یک کشور مستقل در جنوب غربی بریتانیای کبیر است. در واقع ولز انگلیس، بخشی متمایز است که فرهنگ، سبک زندگی و ویژگی‌های جداگانه خود را دارد. کشور ولز از شرق با انگلستان هم مرز است و شمال و غرب آن به دریای ایرلند منتهی می‌شود. شهر کاردیف پایتخت و بزرگترین شهر ولز است که در بخش شهری جنوب شرقی این کشور واقع شده است. 25درصد از کل وسعت ولز را جاذبه‌های طبیعی تشکیل می‌دهند که شامل سه پارک ملی و پنج ناحیه طبیعی می‌شود. در بیش از 80درصد ولز، فعالیت‌هایی چون کشاورزی انجام می‌شود.

آیا ولز جزو انگلستان است؟

حتما تاکنون عبارات رایجی همچون «ولز انگلیس» را شنیده‌اید، اما این عبارت به معنای یکی بودن ولز و انگلستان نیست. ولز کشوری است که قانون اساسی، دولت، فرهنگ و زبان و حتی تیم‌های ورزشی مربوط به خود را دارد و نمی‌توان آن را با انگلیس یکی دانست. شاید دلیل اینکه عده‌ای به اشتباه ولز را جزوی از انگلستان می‌دانند این است که تفاوت بین سه عبارت انگلیس، بریتانیای کبیر و پادشاهی بریتانیای کبیر را نمی‌دانند! تعریف هر کدام از این موارد به شرح زیر است:

• بریتانیای کبیر: مجموع سه کشور انگلیس، ولز و اسکاتلند، بریتانیای کبیر هستند.
• پادشاهی متحد بریتانیای کبیر: علاوه بر سه کشور تشکیل دهنده بریتانیای کبیر، ایرلند شمالی نیز شامل پادشاهی بریتانیای کبیر (UK) می‌شود.
• انگلستان: انگلستان وسیع‌ترین و ثروتمندترین و مشهورترین کشور در بریتانیا است.

در داخل کشور انگلیس یک شهر کوچک به‌نام ولز (Wells) وجود دارد. که به دلیل دیکته یکسان با (wales) در فارسی ممکن است این دو با یکدیگر اشتباه گرفته شوند. شهر ولز جزو 10 شهر برتر بریتانیا است که بخشی از انگلیس است.

حقایقی جالب در مورد ولز

اگرچه ولز در نگاه اول کمی ناشناخته به نظر می‌رسد، اما حقیقت این است که این کشور ویژگی‌ها و حقایق منحصر به فردی دارد که آن را از سایر کشورهای جهان متمایز می‌کند. برخی از حقایق جذاب ولز به شرح زیر هستند:

• ولز در کل جهان بیش‌ترین تعداد قلعه را نسبت به وسعت خود دارد. دومین قلعه بزرگ اروپا نیز در این کشور است.
• دومین نام طولانی مکان به یک روستا در ولز تعلق دارد. نام لاتین این روستا از 58 حرف تشکیل شده است!
• کوه اورست به نام سر جرج اورست از کشور ولز نام‌گذاری شده است. او اولین نقشه‌بردار هیمالیا بود.
• آبشارهای سوالو در ولز با ارتفاع 42 متر، بیش‌ترین آمار بازدید از آبشار را در کل پادشاهی انگلستان به خود اختصاص داده‌اند.
• غار «دان ار اگف» عمیق‌ترین غار بریتانیای کبیر است که عمق آن به 308 متر می‌رسد. این غار سومین شبکه طولانی در انگلستان است.
• پل معلق «مِنای» در ولز، اولین پل معلق جاده‌ای در جهان است. این پل در سال 1826 ساخته شد که در زمان خود طولانی‌ترین پل جهان بود؛ طول این پل به 386 متر می‌رسد.
• بیل فراست یک مخترع در ولز بود که احتمال می‌رود هشت سال قبل از برادران رایت پرواز کرده باشد، او در سال 1895 یک ماشین پرواز طراحی کرد و همین اختراع باعث شد که زندگی او با تصادف با یک درخت به پایان برسد.
• یک چاه غنی از گوگرد در منطقه پویز ولز وجود دارد. یک تاریخ‌شناس به نام تئوفیلوس ایوانز در نوشته‌های خود در مورد شفابخش بودن آب این چاه سخن گفته است.
• خاندان سلطنتی انگلیس همیشه در مراسم‌ عروسی خود از طلای کشور ولز استفاده می‌کنند. این سنت قدیمی تا ازدواج شاهزاده هری و مگان مارکل در سال 2018 ادامه داشته است.
• جمعیت کشور ولز حدود 3.1 میلیون است. خوب است بدانید تعداد گوسفندهای این کشور به بیش از 10 میلیون می‌رسد! به همین دلیل اقتصاد این کشور وابستگی زیادی به پرورش گوسفند دارد
• پایتخت ولز جوان‌ترین پایتخت در تمام اروپا است. این شهر در سال 1955 پایتخت ولز نام گرفت.

برای خرید بلیط هواپیما با ارزانترین قیمت  بر روی لینک زیر کلیک کنید .

https://kishzoom.org

آب و هوای ولز

ولز تابستان‌های کوتاهی دارد که در آن هوا عموما نیمه‌ابری است. زمستان‌های ولز سرد هستند و نسبت به تابستان طولانی‌ترند و بیشتر شامل باد و باران می‌شوند. آب و هوای ولز اصولا در دسته آب و هوای معتدل اقیانوسی به شمار می‌رود. درست مانند سایر نقاط انگلستان رطوبت در این کشور بالاست و بیشتر روزهای سال شامل بارش باران، مه و هوای ابری می‌شود.

پرچم ولز

یکی از موضوعات مربوط به ولز که ممکن است در نگاه اول توجه شما را جلب کند، پرچم جالب این کشور است. پرچم ولز از سه رنگ تشکیل شده است که در آن یک اژدهای قرمز رنگ در زمینه‌ای ساده از رنگ‌های سفید و سبز دیده می‌شود. اگرچه در گذشته اژدها در پرچم کشورهای گوناگونی دیده می‌شد، اما امروزه تنها سه کشور ولز، بوتان و مالت در پرچم خود تصویر اژدها دارند. اژدها قرن‌هاست که نماد کشور ولز است، اما در سال 1959 تصویر آن در پرچم این کشور نقش بست. پرچم پادشاهی متحد بریتانیا (UK) در واقع ترکیبی از پرچم تمام کشورهای ایرلند شمالی، اسکاتلند و انگلیس است و هیچ اثری از پرچم ولز در آن دیده نمی‌شود و دلیل آن این است که به هنگام طراحی پرچم پادشاهی بریتانیای کبیر، ولز و انگلیس یک کشور محسوب می‌شدند.

جاهای دیدنی در ولز

با وجود تمام زیبایی‌های ولز، این کشور در بین گردشگران کمتر شناخته شده است. چه طرفدار جاذبه‌های تاریخی باشید و چه طرفدار جاذبه‌های طبیعی، ولز برای شما یک بهشت است. در ولز بیش از 400 قلعه وجود دارد که با باغ‌ها و مناظر بسیار زیبایی همراه شده‌اند. یک شبکه راه‌آهن تاریخی، بیشتر نقاط این کشور را به هم متصل می‌کند. کوه‌های خوش‌منظره و دره‌های حیرت‌انگیز و سواحل دلربای ولز انگلیس، به معنای واقعی فریبنده هستند. از مهم‌ترین مراکز گشت‌وگذار در ولز می‌توانیم به موارد زیر اشاره کنیم:

پارک ملی اسنودونیا در ولز (Snowdonia National Park)

بلندترین کوه ولز با نام کوه اسنودون (Snowdon) شناخته شده است که 1080 متر ارتفاع دارد. این کوه، مقصد محبوب گردشگرانی است که به کوهنوردی، دوچرخه‌سواری در میان کوه‌ها و حتی پیاده‌روی علاقه‌مند هستند. سالانه هزاران نفر در فصل تابستان برای کوهنوردی به این منطقه زیبا و رویایی می‌آیند. این کوه در پارک ملی اسنودونیا واقع شده است. اسنودونیا به خودی خود طبیعتی بکر و جادویی دارد. همچنین چند دهکده کوچک جذاب، منطقه تاریخی و حوضچه‌های طبیعی عمیق و زیبا نیز در این پارک ملی وسیع وجود دارد که این منطقه را به یک مقصد محبوب و دیدنی برای گردشگران تبدیل کرده است.

قلعه کانوی (Conwy Castle) و سایر قلعه‌های ولز

قلعه کانوی یک شاهکار شناخته شده از معماری قرون وسطی است که ساخت آن توسط 2000 کارگر بین سال‌های 1283 الی 1289 صورت گرفته است. این قلعه یکی از جذاب‌ترین و خوش‌منظره‌ترین قلعه‌ها و دژها به شمار می‌رود. علاوه بر این‌ها، به‌خاطر قرار گرفتن این قلعه در سطحی بالاتر از سطح شهر، از بالای دیوارهای آن به خوبی می‌توان چشم‌اندازی از شهر را دید. از سایر قلعه‌های معروف در ولز می‌توانیم به موارد زیر اشاره کنیم:

• قلعه کاردیف: یک قلعه قرون وسطایی که در مرکز شهر کاردیف واقع شده است.
• قلعه کارنارفورن: تاریخچه این قلعه به قرن سیزدهم میلادی برمی‌گردد و برج‌های چندضلعی باشکوهی دارد.
• قلعه راگلان: این قلعه یکی از سنگرگاه‌های برجسته جنگ داخلی بوده است که همچنان مناظر برخی از خرابه‌های آن دیدنی است.
• قلعه کارفیلی: وجود خندق در اطراف این قلعه باشکوه آن را تسخیرناپذیر نشان می‌دهد. این قلعه بزرگ‌ترین قلعه در ولز و دومین قلعه بزرگ در بریتانیا است.

پورتماداگ (Porthmadog)

پورتماداگ یک شهر بندری و ساحلی است که در کنار رودخانه گلسلین (Glaslyn) واقع شده است. این شهر و شهر ترماداگ (Tremadog) دو شهر صنعتی هستند که به‌خاطر بندرگاهی که دارند شناخته شده‌اند. به این دو شهر که در کنار هم واقع شده‌اند، شهرهای دوقلو گفته می‌شود. این دو، امروزه به ریزورت‌های کنار دریا تبدیل شده‌اند که برای گردشگرانی که علاقه‌مند به دریا و گذراندن اوقاتشان کنار ساحل هستند بسیار مناسب هستند، به‌خصوص مناظر طبیعی زیبا و بی‌نظیری که دارد، تفاوت آن را با ریزورت‌های ساحلی دیگر به خوبی نشان می‌دهد.

پارک ملی پمبروکشیر (Pembrokeshire) در ولز

پارک ملی پمبروکشیر یک پارک ملی ساحلی زیبا در جنوب شرقی ولز است که مساحت حدودی آن 582 کیلومتر مربع است. این پارک ملی شامل ساحل پمروکشیر و جزایر و مرداب‌های آن است. این سواحل صخره‌ای خانه پرندگان آبی بسیاری هستند. پمبروکشیر برای افرادی که به تماشای پرندگان و صخره‌نوردی علاقه‌مند هستند، حکم بهشت را دارد.

ولز همگروه ایران در جام جهانی ۲۰۲۲؛ اوکراین مسافر قطر نشد

تیم ملی فوتبال ولز با شکست اوکراین موفق شد به جام جهانی ۲۰۲۲ قطر صعود کند.

در چارچوب مرحله پلی‌آف جام جهانی ۲۰۲۲ قطر در قاره اروپا، تیم فوتبال ولز توانست با شکست ۱-۰ اوکراین به جام جهانی فوتبال صعود کند. ولزی‌ها با این پیروزی خود را به عنوان آخرین نماینده قاره اروپا معرفی کردند و در گروه دوم جام جهانی در کنار تیم‌های ملی فوتبال ایران، انگلستان و آمریکا برای صعود به مرحله بعد رقابت خواهند کرد.

اوکراینی‌ها در این مسابقه در بیشتر دقایق بازی، کنترل توپ و میدان را در اختیار داشتند و موقعیت‌های بسیاری هم روی دروازه میزبان ایجاد کردند اما این ولز بود که به تنها گل این مسابقه در دقیقه ۳۴ دست یافت. در این دقیقه یارمولنکو، هافبک نامدار اوکراین ارسال گرت بیل را به اشتباه وارد دروازه خودی کرد تا بازی با برتری قرمز پوشان دنبال شود.

در نیمه دوم اوکراین بر شدت حملات خود افزود اما دفاع پرتعداد و فشرده ولزی‌ها کار را برای آبی‌پوشان دشوار  کرده بود. ولزی‌ها در بیشتر دقایق نیمه دوم با ترکیب ۶-۳-۱ به دفاع پرداخته و از تک گل خود محافظت کردند. با این حال بازیکنان تیم ملی اوکراین چندین بار این موقعیت را داشتند که گل خورده را جبران کنند اما درخشش وین هنسی دروازه‌بان ولز و البته بی‌دقتی مهاجمان اوکراین اجازه نداد تا توپ بار دیگر از خط دروازه عبور کند.

با این نتیجه تیم ملی ولز خود را به عنوان آخرین نماینده قاره اروپا در جام جهانی معرفی کرد و در گروه دوم در کنار تیم‌های ملی ایران، آمریکا و انگلستان قرار می‌گیرد. ولز پس از ۶۴ سال و برای دومین بار در تاریخ خود به مسابقات جام جهانی فوتبال راه می‌یابد. این تیم در تنها دوره حضور خود در جام جهانی ۱۹۵۸ سوئد توانسته بود در مرحله مقدماتی پس از سوئد میزبان به عنوان تیم دوم به مرحله یک‌چهارم نهایی راه یابد.

ولزی‌ها در این مرحله با پذیرش شکست ۱-۰ در مقابل برزیل که در ادامه قهرمان آن دوره شد، از جام جهانی ۱۹۵۸ خداحافظی کردند.